من برای تو مینویسم...

برای تویی که تنـــــهایــی هایــــم پـــــــــر از یاد توســــــت

برای تویی که قلبـــــم منــزلگــــه عـــشــــــــــق توســـــت

برای تویی که احساســم از آن وجـــــود نازنیـــن توســــــت

برای تویی که چشــــمانـــم همیشـــــه بــــه راه توســـــت

برای تویی که مرا مجذوب قلب ناز و احساس پاک خود کردی

برای تویی که وجود بی ارزشم را محو وجود نازنین خود کردی

برای تویی که هر لحظه دوری ات برایــم مثــل یک قرن است

برای تویی که سـکـــوتـــت سخــت ترین شکنــجه من است

برای تویی که قـــــــــلـــــــــــــــبـــــــــت پـــــــــــــــاک است

برای تویی که در عشق، قـــلـــبــــــــــت چه بــی باک است

برای تویی که عــــشـــــــــقــــــــــــت معنــای بودنــم است

برای تویی که غـمـــــــــــهـــــایــت معنـای سوختنـــم است

یه دنیا دلم گرفته:

نمی دانم از فراق تو بنالم یا از غریبی خودم؟

نمی دانم تو را بخوانم که برگردی یا خودم را دعا کنم که بیایم

از این بسوزم که نیستی یا از این بنالم که چرا هستم؟

هیچ میگویی اسیری داشتی حالش چی شد؟

خسته ی من نیمه جانی داشتی احوالش چی شد؟

دلم تنگ است نمیدانم زتنهایی پناه آرم کدامین سوی

پریشان حالم و بی تاب می گریم وقلبم بی امان محتاج مهر توست

نمیدانی چه غمگین رهسپار لحظه های بی قرارم

من به دنبال تو همچون کودکی هستم

دلتنگی همیشه از ندیدن نیست

لحظه های دیدار با همه زیبایی گاه پر از دلتنگیست

که مبادا دیدار شیرین امروز خبر تلخ فردا باشد

میدونم با بودنم غم تو دلت جون می گیره 
                                   می میرم که تا ابد قلب تو آروم بگیره

اگه با موندن من باغ تو ویرونه می شه 
                                    میرم اما می دونم دل بی تو دیوونه می شه

فکر نکن که بی کسم خدا به دادم می رسه 
                                کوه به کوه نمی رسه آدم به آدم می رسه

مرهمی از شب چشمات واسه دردم نداری

                             خورشیدی اما خبر از تن سردم نداری

شد ز غمت خانه سودا دلم 

                                     در طلبت رفت به هر جا دلم

در طلب زهره رخ ماهرو   

                                     می نگرد جانب بالا دلم

آه که امروز دلم را چه شد ؟           

                                  دوش چه گفته است کسی با دلم ؟

از دل تو در دل من نکته هاست  

                                      وه چه ره است از دل تو تا دلم

در طلب گوهر گویای عشق       

                                    موج زند موج چو دریا دلم

ای دل بی یارم ... تنها کس و کارم

دیدی ازم دل کند اون که دوستش دارم

اون که یه عمری بود غصشو میخوردم

دیدی چه راحت گفت من تو دلش مردم

ای دل غمگینم ... دیدی چه بی رحمه ... معنی احساسو دیدی نمیفهمه

رفتو شودم تنها اما خوب می دونم بی او تنهام

من دیگه از امشب هر شب مهمونی دارم با غم ها

آخ که چقدر تنهام ... سرده چقدر دستام ...

 سرشده صبر من از تو اونو میخوام

تورو هرگز نمی بخشم

                                    اگر چه از تو دلگیرم

بهت حق میدم عاشق شی

                                         اگر چه بی تو می میرم

اگر می بینی عاشق تو هستم ، دیوانه تو هستم ،

 و تمام فکر و زندگی من تو شده ای

به خدا بدان که این دست خودم نیست!

اگر میبینی چشمانم در بیشتر لحظه ها خیس است

و دستانم سرد است و اگر میبینی همه لحظه های دور از تو بودن اینهمه سخت

و پر از غم و غصه است بدان که این دست خودم نیست!

دست خودم نیست که همه لحظه ها تو را در جلو چشمانم میبینم و

 به یاد تو می باشم.

دست خودم نیست که دوست دارم همیشه در کنارت باشم ،

دستانت را بگیرم ، بر

لبانت بوسه بزنم و تو را در آغوش خودم بگیرم!

به خدا دست خودم نیست که هر شب به آسمان نگاه می اندازم و

 ستاره ای درخشان را میبینم و به یاد تو می افتم!

دست خودم نیست که هر سحرگاه به انتظارت مینشینم

 تا در آسمان دلم طلوعی دوباره داشته باشی

باور کن که دوستت دارم ای تنها بهانه برای زنده بودنم ،

 نفس کشیدنم دوستت دارم .... ای امید و آرزوی من ،

چگونه باور کنم ندیدنت را ؟

کاش مجالی برای بودنت پیدا شود

تا لحظه ای طعم با تو بودن را حس کنم .

کاش این فریاد بی کلامم مرهمی شود بر روی زخمهایم

شاید تنها با قطره ای اشک دریای پر تلاطم قلبم آرام گیرد .

تنها نگاهم کن

آنگاه دل به تو خواهم داد

تنها صدایم کن

آنگاه تمامی وجودم نام تو را زمزمه خواهد کرد

تنها تو یادم کن

آنگاه با تو خواهم بود

با تو خواهم ماند

با تو خواهم خواند

آنگاه با تو می گریم با تو می خندم

و در دریای پر تلاطم قلبت چون قطره ای نا چیز خواهم ماند

تنها تو یادم کن

آنگاه در وجودت گم خواهم شد

و زورق قلبم  را به دست بادبان عشقت خواهم سپرد

آری

تنها تبسمی از سوی تو کافیست تا از ژرفای وجودم عشقت را حس کنم

تو یه شیرینی تلخی واسه قلب نیمه جونم

توی این ترانه هایی که برای تو میخونم

تو یه شیرینی تلخی توی خاطرات دورم

توی تموم لحظه های دل ساکت و صبورم

تو یه رویای قشنگی توی خواب هر شب من

توی یه آه سینه سوزی توی گرمای تب من

تو یه فریاد بلندی توی سکوت بی کسی ها

تو یه عشقی که بریدی منو از دلبستگی ها

کجایی عزیز من بی تو من یه لحظه خوشی ندارم

کجایی که بی تو من غصه میخورم تلخ روزگارم

تو که رفتی از کنارم غم غریبی اومد سراغم

                         بیا تا دوباره احساس کنم توی دنیا یکی رو دارم

چرا رفتی که قلب من نمی بخشد تورا هرگز

دگردر قلب و چشم من ندارد چشم تو ارزش

دگر رفتی و این برگشت نمی ارزد پر کاهی

بهار دل به سر آمد دگر از من چه میخواهی

مرا رنجاندی و رفتی که از این رفتن من دلگیرم

ولی رفتی و بعد از این سراغت را نمیگیرم

توراحس میکنم هردم...

که با چشمان زیبایت مرا دیوانه کردی...

من از شوق تماشایت...

نگاه از تو نمیگیرم....

تو زیباتر نگاهم میکنی اینبار....

ولی...افسوس...این رویاست....

تمام آنچه حس کردم،تمام آنچه میدیدم....

تو با من مهربان بودی...

واین رویا چه زیبا بود....

ولی.... افسوس.... که رویا بود....

به خداوندی خدا دوستت دارم

ای تو زيباترين زيبايی ، ای رويای بيداری

به خداوندی خدا دوستت دارم

ای بيقرار دلم ، ای تك درخت دشت سرخ قلبم ، 

به همين لحظه های مقدس عشق قسم دوستت دارم

ای آنكه چشمت بارانی است ، ای تو كه روحت شادابی است ، و

رگهايت از خون محبت جاری است 

به آن كعبه مقدس عشق قسم دوستت دارم

زندگی من ، ای آغاز من ، ای سرآغاز من ، ای فردای من 

به همان لحظه ديدارمان قسم دوستت دارم

نمی دانم كلمه مقدس دوست داشتن را چگونه بيان كنم تا تو باور كنی كه

دوستت دارم

حلالم کن دارم میرم ...چقدراین لحظه دلگیره  

گناهی گردن مانیست ...همش تقصیر تقدیره 

نگام کن لحظه ی رفتن ...چه تلخه این هم آغوشی 

چه وحشتناکه دل کندن ...چقدر سخته فراموشی

پرازبغضم پرازگریه ...پرازتلخی وشیرینی 

حلالم کن دارم میرم ...منوهرگز نمی بینی 

حلالم کن اگه دستام ...به دستای توعادت کرد 

آخه دنیای عاشق کش ...به ما دوتا خیانت کرد 

کلاف آرزوهامو ...چراهیشکی نمی بافه 

برای ما دوتا عاشق ...جدایی دورازانصافه 

تمام سهم من از تو ...یه حلقه س که توو دستامه 

تمام سهم تو ازمن ...یه عشق بی سرانجامه 

تو بارونی ترین ابری ...من از پاییز لبریزم 

چه معصومانه می باری ...چه مظلومانه می ریزم 

میخوام روی حرفم هنوز ایستاده باشم

بذا دوستت دارم رو هزار بار گفته باشم

بخوای تا قیامت می گم دوستت دارم رو

بهونه ای نمی خوام به دستت داده باشم

ما که گفتیم هزار بار تو یک بار هم نگفتی

ولی نزدیکه اون روز که به دامم بیفتی

اینجا مینویسم شاید گذر زمان تو را هم یه روز برای خواندن این مطلب به اینجا بکشاند...

من همانم که با اینکه میدانستم تو نمیتوانی با من باشی ولی باز دوستت داشتم.

منی که میدانستم بیشتر از نصف حرفهایت راست نبود ولی به احترام دلم باور میکردم!

و ندانستی که آنهایی که نصف شب با آنها میحرفی و وقتی اس ام اس هایی من نمیآیند میگفتی

لابد حافظه پر شده است!!!!

همه رفتنی أند و فقط چند روزی تو را میخواهند.

من تمام اینها را میدانستم. ولی دوستت داشتم

خدایا توببین چطورشکستم        چرا این آدما اینقده پستن

خدایا توببین چقدر غریبم             ببین چطور منو دادن فریبم

خدایا توببین چطور له هم کرد           همونی که منو عاشق ترم کرد

 خدایا توببین چه کرده با من    همونی که می گفت دوستت دارم من

خدایا توببین چه دردی داره            وقتی مردنتم فرقی نداره

خدایا توببین دستامو پس زد            به جای پرزدن واسم قفس زد

خدایا توببین چه بی کسم من         برای زندگی بی نفسم من

خدایا توببین دارم میمیرم         بزار بیام پیشت آروم بگیرم

خدایا من دیگه نفس ندارم         بزار بیام پیشت قفس ندارم

خدایا این ترانمم تموم شد        نیومداون کسی که آرزوم شد

تمام ترانه هایم ترنم یاد توست

 و تمام نفسهایم خلاصه در نفسهای توست

ای زلال تر از باران و پاکتر از آیینه به وجود پر مهر تو می بالم

و تو را آن گونه که می خواهی دوست دارم

ای مهربان پرنده خیالم با یاد تو به اوج آسمانها پر خواهد گشود

 و زیبایی ات را به رخ فرشتگان خواهد کشید

تبسمی از تو مرا کافیست که از هیچ به همه چیز برسم

خدایا...!

اندكی نفهمی عطا كن،كه راحت زندگی كنیم!

مردیم از بس فهمیدیم و به روی خودمون نیاوردیم...! 

شب سردی ست و هوا منتظر باران است
وقت خواب است و دلم پیش تو سرگردان است
شب بخیر ای نفست شرح پریشانی من
ماه پیشانی  من دلبر بارانی من۰۰۰۰۰

ســـوم 
هفتــــم 
چهلـــم 
ســـــال . . .
چنـــد ســــال دیگــــر

هی فلانی! 
دیگر هوای برگرداندنت را ندارم…
 هرجا که دلت میخواهد برو…
 فقط آرزو میکنم
 وقتی دوباره هوای من به سرت زد، آنقدر آسمان دلت بگیرد که با هزار شب گریه چشمانت، باز هم آرام نگیری…
 و اما من…
 بر نمیگردم که هیچ!
 عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع میکنم،
 که نتوانی لم دهی روی مبل های راحتی،با خاطراتم قدم بزنی!

مست شد...

خواست که ساغر شکند!
عهد شکست...
فرق پیمانه و پیمان ز کجا داند، مست...

درین محاکمه تفهیم اتهام ام کن

سپس به بوسه ی کارآمدی تمام ام کن

اگرچه تیغ زمانه نکرد آرام ام،

تو با سیاست ابروی خویش رام ام کن

به اشتیاق تو جمعیتی ست در دل من

بگیر تنگ در آغوش و قتل عام ام کن

شهید نیستم اما تو کوچه ی خود را

به پاس این همه سرگشتگی به نام ام کن

شراب کهنه چرا؟ خون تازه آوردم...

اگر که باب دلت نیستم حرام ام کن

لبم به جان نرسید و رسید جان به لبم

تو مرحمت کن و با بوسه ای تمام ام کن

عزیــزم چه زیبـا اجـــرا میکنـی ...

خط به خط تمام گفتــــه هایم را...

خواســـته هایم را...

امــــــــــا...

امـــــا ... برای دیگری

دلم برات تنگ شدهاما من...

من میتونم این دوری رو تحمل کنم...

میدونی چرا؟؟

آخه... جای نگاهت رو نگاهم مونده... هنوز عطر دستات رو از دستام میتونم استشمام کنم...

رد احساست روی دلم جا مونده ... میتونم تپشهای قلبت رو بشمارم.... چشمای بیقرارت هنوزم دارن باهام حرف میزنن...

آره! خودت میدونی....میدونی که همیشه با منی....میدونی که تو، توی لحظه لحظه های من جاری هستی... آخه...تو، توی قلب منی...آره! تو قلب من... برای همینه که همیشه با منی...برای همینه که حتی یه لحظه هم ازم دور نیستی... برای همینه که میتونم دوریت رو تحمل کنم...آخه هر وقت دلم برات تنگ میشه...هر وقت حس میکنم دیگه طاقت ندارم....دیگه نمیتونم تحمل کنم...دستامو میذارم رو صورتم و یه نفس عمیق میکشم....دستامو که بو میکنم مست میشم...مست از عطر ت.

صدای مهربونت رو میشنوم ...و آخر همهء اینها... به یه چیز میرسم... به عشق و به تو... آره...به تو....اونوقت دلتنگیم بر طرف میشه...اونوقت تو رو نزدیکتر از همیشه حس میکنم....اونوقت دیگه تنها نیستم

حالا من این تنهایی رو خیلی خیلی دوسش دارم.. به این تنهایی دل بستم...حالا میدونم که این تنهایی خالی نیست...پر از یاد عشقه.. پر از اشکهای گرم عاشقونه ...

به خاطر روی زیبای تو بود

که نگاهم به روی هیچ کس خیره نماند

به خاطر دستان پر مهر و گرم تو بود

که دست هیچ کس را در هم نفشردم

به خاطر حرفهای عاشقانه تو بود

که حرفهای هیچ کس را باورنداشتم

به خاطر دل پاک تو بود

که پاکی باران را درک نکردم

به خاطر عشق بی ریای تو بود

که عشق هیچ کس را بی ریا ندانستم

به خاطر صدای دلنشین تو بود

که حتی صدای هزار نی روی دلم ننشست

و به خاطر خود تو بود...

باورم نیست که دوباره بی رحمانه هجوم اورده ای به تمام شوق‌های من،به هر چه از تو در خویش بارور ساخته ام،به

عشق تمام این روز هایی که پا به پایت آمده‌ام و باز هم دارم می‌آیم...!چگونه ممکن است چشمانت نبینند تمام

خواستن‌هایم را،تمام بودن‌هایم را،،،،؟!من دارم از حقیقت عشق برایت سخن میگویم،روشن تر از هر باوری،هر روز

هزاران کلمه را کنار‌ هم قطار می‌کنم و فریاد میزنم دوستت دارم......حقیقت آشکار عشق..؟!!!من چه کسی‌ هستم به

راستی‌؟ تنها بیگانه ای که از فرسنگ‌ها فاصله بی قراری میکند؟و یا شاید دیوانه ای که تمام ساعت‌هایش را به وقت تو

تنظیم کرده که از دیدار نگاهت جا نماند...!نه،دیگر باور ندارم....وقتی‌ گناهی‌ نیست، حمله‌های بی امان را

نمی‌فهمم!!!!!!

از تو به تو رسیدم ، شدم قلبی و برایت تپیدم ، تا از تپشهای من ، مال تو باشم ،

همیشه و همه جا جزئی از وجود تو باشم…

جاگذاشته ام دلی

هرکه یافت

مژدگانی اش تمام “زندگی ام”